Jesteśmy nieznani, my poznający, sami dla siebie;
ma to swoje logiczne uzasadnienie.
Nigdy wcześniej nie poszukiwaliśmy siebie –
jak więc kiedykolwiek mieliśmy się odnaleźć?

-Friedrich Nietzsche, 1918

 

 

                    Świat, siebie i innych poznajemy poprzez upowszechniane  opinie,  własne  doświadczenia,  zdobytą wiedzę a także informacje, którymi jesteśmy bombardowani z zewnątrz przez cały czas, czego jesteśmy świadomi bądź nie. Możemy odbierać świat takim jak go nam ukazują lub patrzeć na niego z własnej perspektywy. Kultura a dokładniej jej wyselekcjonowane elementy oddziaływają bezpośrednio na osobowość ludzi, zostają przez jednostkę przyswojone czy, jak mówimy, ulegają internalizacji. Przekształcają się wtedy w prywatne, indywidualne przekonania, poglądy, motywację, aspirację, predyspozycje, kanony moralne, obyczajowe. Psycholog powie o kształtowaniu się postaw, a więc tendencji do działania w pewien określony sposób. Dążąc do społecznej akceptacji, człowiek uczy się powtarzać zachowania akceptowane, a rezygnować z potępianych[i]. To właśnie kultura w jakie żyjemy narzuca nam system wartości i dąży do tego żebyśmy postępowali w określony sposób. Dostarczenie informacji, wyjaśnianie, argumentacja logiczna czy pozytywny stosunek uczuciowy pozwalają na dobrowolne przyjęcie określonych idei, przemyślenie ich i przyswojenie, traktowanie jak własnych i przekształcenie w motywy postępowania.

                Wraz z wiekiem zmienia się nasza świadomość, blakną dziecięce ideały. Dorastamy, zaczynamy widzieć więcej. Czy to właśnie wtedy wyzbywamy się siebie, zamykamy w ciasnym pomieszczeniu gdzieś na dnie serca i mówimy, a ty tu cicho czekaj, aż po ciebie wrócę.  Nie pokazujemy jacy naprawdę jesteśmy w obawie przed zranieniem, w obawie, że ktoś odnajdzie słaby punkt i natychmiast go wykorzysta. Zakładamy więc maski. A wszystko po to, by doskonale odgrywać swoje role w dorosłym świecie, by radzić sobie jak najlepiej i zawsze osiągać cel. Cel to jest wartość, osiągnij go a potem dopiero definiuj kim jesteś, upewnij się, że jesteś coś wart. Czy przekroczenie niewidocznej linii dorosłość nie wymaga od nas zbyt wiele?

           Najczęściej to właśnie wtedy się gubimy, zatracamy gdzieś nasze wewnętrzne „ja”.  Córka, matka, żona, szefowa, to tylko role, które przyjmujemy w życiu społecznym. Kim zatem naprawdę jesteś? Jak stałeś się tą osobą, o której mówisz Ja. Jak wygląda Twoje życie, na jakich fundamentach zbudowałeś swoją rzeczywistość, co jest dla ciebie naprawdę istotne. Jak dobrze znasz siebie a może nie znasz w ogóle. Ważne, żeby zdać sobie z tego sprawę, stanąć na chwilę i zobaczyć, zobaczyć  to nadać temu świadomość. Ja od zawsze poszukiwałam odpowiedzi na pytanie KIM  JESTEM i jak przeżyć życie, czerpiąc z niego to, co najlepsze. Na szczęście nauka dostarcza nam szczegółowej wiedzy na temat człowieka, jego zachowań, mechanizmów i praw rządzących jego przestrzenią. Introspekcja, proces, w którym człowiek spogląda w swoje wnętrzei bada swoje myśli, uczucia i motywy. Spoglądasz  w głąb siebie i badasz „ wewnętrzną informacje” o swoich myślach, uczuciach i motywach, co „włącza” samoświadomość. Zgodnie z teorią samoświadomości gdy koncentrujemy się na sobie, oceniamy własne zachowanie i porównujemy je z naszymi wewnętrznymi normami i wartościami. Stajemy się świadomi siebie, kiedy zaczynamy obiektywnie lub oceniająco obserwować siebie samych. Samoświadomość nie zawsze jest stanem przyjemnym, ponieważ może nam przypominać, że nie sprostaliśmy własnym oczekiwaniom. To niezadowolenie z siebie bywa bolesne i często uciekamy od takiej autoanalizy, angażując się w inne działania, szukając bodźców przyciągających uwagę, takich jak telewizja, muzyka, albo nawet tłumiąc nasz wewnętrzny głos za pomocą narkotyków czy alkoholu[ii]. Człowiek świadomy poznaje siebie przez:

− refleksję nad własnym życiem,

− obserwację siebie w różnych sytuacjach,

− porównywanie siebie z innymi,

− zdobywanie informacji o sobie od innych osób,

− zdobywanie wiedzy o innym człowieku, jego dążeniach, życiu psychicznym,

−  refleksje etyczne,

 − znajomość norm i zasad moralnych.

Zatem kiedy ludzie znajdują się w stanie samoświadomości, na ogół właściwie określają swoje odczucia czy tez diagnozują własna OSOBOWOŚĆ.  A czy Ty potrafisz opisać swoją osobowość? Osobowość jest to zespół ściśle ze sobą związanych, istotnych, względnie stałych i trwałych cech intelektualnych, temperamentalnych, emocjonalnych i wolicjonalnych, rozwiniętych i uformowanych w konkretnych warunkach życia człowieka, determinujących sposób, w jaki jednostka reguluje stosunki zarówno z samym sobą, jak i z oddziałującym na nią środowiskiem przyrodniczym i społecznym. Tę teoretyczną konstrukcję osobowości współtworzą:

Wiedza to inspiracja

1) inteligencja,

2) temperament,

3) potrzeby,

4) motywacje,

5) zainteresowania,

6) zdolności,

7) charakter,

8) światopogląd,

9) mechanizmy samoregulacyjne,

10) mechanizmy obronno-przystosowawcze [iii].

 

            Pierwszym krokiem w kierunku poznania siebie, który możesz zrobisz już teraz, to test osobowości. Polecam Jung Typology TestTM, który znajdziesz na stronie http://www.humanmetrics.com/cgi-win/jtypes2.asp Dzięki tej wiedzy dowiesz się w jaki sposób podejmujesz decyzje, jakie są twoje mocne strony, jakie masz predyspozycje zawodowe i społeczne. Dowiesz się również jak najlepiej wykorzystać swój potencjał, ukryty talent. Dzięki temu nie zwątpisz w swoje możliwości lecz będziesz kroczyć własną drogą, opierając się o własne wnętrze. Taki fundament pozwoli wstać po porażce cięższym o doświadczenie i bogatszym o wiedzę. Taki fundament utrzymuje głowę wysoko nawet kiedy ugrzęzło się w mule. Wstajesz i wiesz, że właśnie tego potrzebowałeś

      by Karolina Kordyaczna

[i] P. Sztompka, Socjologia, Kraków 2002 (wyd.2,2005), Znak

[ii] E. Aronson, T. D. Wilson, R. M. Akert, Psychologia Społeczna. Serce i umysł, Poznań 1997, Zysk i S-ka

[iii] Taki pogląd na strukturę osobowości mają następujący badacze: M. Ciosek, M. Chłopkiewicz, A. Eliasz, H. J. Eysenck, S. Gerstman, J. P. Guilford, B. Hornowski, A. Jakubik, Z. Kosyrz, J. Kozielecki, F. Littauer, W. Łukaszewski, K. Obuchowski, L. A. Pervin, M. Przetacznikowa, J. Reykowski, S. A. Rathus, S. Siek, J. Strelau, W. Szewczuk, T. Tomaszewski, B. Zawadzki, P. G. Zimbardo.

You May Also Like