Może z ciekawości, może na złość nudzie.
By coś doświadczyć, coś zrozumieć.
Wziąć do ręki, popatrzeć i odłożyć.
By poczuć …
Ale jakie to ciężkie zadanie. Czuć.
Gdy wciąż tylko oglądanie i odkładanie.
A serce?? Moje ma wielkie oczy i się dziwi.
Nie smutne, nie rozżalone. Ono jest po prostu zdziwione.
by Karolina Kordyaczna
Fot. Sara Madej
Najnowsze komentarze